Την 23η Μαρτίου του 2008 αποφάσισα να ρίξω το αμφίβιο ιπτάμενο φουσκωτό σκάφος, που είχα εκείνη την εποχή, στη μαρίνα του Φαληρικού Δέλτα και να πετάξουμε με τον Σάκη Φιτσώρο μέχρι την Αίγινα. Σε καλό μάλιστα μου βγήκε εκείνη η πτήση γιατί, την ώρα που στήναμε το φτερό, κατέφθασε ένας Άγγλος, ο οποίος ήταν skipper στο μεγάλο ιστιοφόρο ενός Γερμανού επιχειρηματία που λιμενιζόταν στη μαρίνα του Φλοίσβου. Μας κοιτούσε με ενδιαφέρον, στην αρχή και, λίγο πριν ρίξουμε το Polaris στο νερό, με ρώτησε : "Το πουλάς;". "Ναι, το πουλάω, δεδομένου ότι είμαι και ο αντιπρόσωπος της Polaris στην Ελλάδα", του απάντησα. "Ωραία, λοιπόν. Μόλις επιστρέψετε από την Αίγινα τηλεφώνησέ μου. Είχα ένα ίδιο, φορτωμένο στο σκάφος όπου ήμουν ναυτολογημένος, το οποίο πήρε φωτιά σε ένα λιμάνι της Άπω Ανατολής και μαζί μ' αυτό κάηκε και το ιπτάμενο!". Αυτό ήταν. Μόλις επέστρεψα απ' την Αίγινα, του τηλεφώνησα και ο Άγγλος το αγόρασε...
Συμμετοχή του ΣΕΚΑΠΛΑΣ στην έκθεση "NATEX '13"
Από το Δ.Σ. του ΣΕΚΑΠΛΑΣ ΠΕΕΥ έλαβα την ακόλουθη ανακοίνωση, την οποία απευθύνει στα μέλη του:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Κατά τις ημερομηνίες από 4 έως και 8 Απριλίου τρέχοντος έτους 2013 έχει προγραμματισθεί να γίνει στο πρώην Ανατολικό Αεροδρόμιο στο Ελληνικό η έκθεση «ΝΑΤΕΧ’ 13». Όπως είναι γνωστό, στην Έκθεση αυτή, η οποία διοργανώνεται συνεχώς από το έτος 1987, εκτίθενται κυρίως προϊόντα και υπηρεσίες σχετικές με το ψάρεμα, την κατάδυση, το κυνήγι και το κάμπινγκ αλλά και τα σκάφη και τις μηχανές με τα παρελκόμενά τους, ηλεκτρονικά κ.λπ.
Όσο κρατάει ένα τραγούδι...
Ένα βράδυ του Απρίλη στο Πόρτο Βρώμη.
Στιγμές είναι η ζωή μας, που έρχονται και φεύγουν. Κάποιες λησμονούνται, γιατί δεν έχουν τον τρόπο να διεισδύσουν στην ψυχή μας. Κάποιες επιδιώκουμε να τις λησμονήσουμε, γιατί μας πληγώνουν. Κάποιες, όμως, μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη μας, γιατί έχουν μέσα τους αυτό το περίεργο συστατικό της αιωνιότητας που μένει ανέπαφο στον χρόνο. Στιγμές αιωνιότητας που έχουν σχέση με απλά πράγματα. Με το σκοτάδι που πέφτει αργά πάνω απ' τη θάλασσα. Με το τρεμάμενο φως ενός κεριού. Με ένα τραγούδι που ακούγεται στο στερεοφωνικό. Δυο ψάρια που ψήνονται στα κάρβουνα. Μια ανθρώπινη παρέα που συνυπάρχει αρμονικά με τη μαγεία της φύσης...
Το πιο ισχυρό και τεχνολογικά εξοπλισμένο υποβρύχιο του κόσμου!
HMS Ambush. Το νέο Βρετανικό πυρηνικό υποβρύχιο-δολοφόνος!
Η ναυπήγησή του άρχισε την 17η Μαρτίου 1997 από την "BAE Systems Submarine Solutions". Εναποτέθη στο Barrow-in Furness την 22α Οκτωβρίου 2003, βαπτίστηκε επισήμως την 16η Δεκεμβρίου 2010, καθελκύστηκε την 6η Ιανουαρίου 2011, ολοκλήρωσε την αρχική καταδυτική του δοκιμή την 30ή Σεπτεμβρίου 2011 και απέπλευσε απ' το Barrow για δοκιμές την 15η Σεπτεμβρίου του 2012.
Το μήκους 97 μέτρων και αξίας ενός δισεκατομμυρίου λιρών στερλινών πυρηνικό υποβρύχιο έχει την δυνατότητα να εντοπίσει, με τα ηχοβολιστικά του μηχανήματα, ένα πλοίο που φεύγει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης, ενώ βρίσκεται σε κατάδυση στο κανάλι της Μάγχης!
Η Attica Group δεν οφείλει δεδουλευμένα στους ναυτικούς της.
Από την "Attica Group" έλαβα σήμερα την ακόλουθη ανακοίνωση :
Σε συνέχεια δημοσιευμάτων και αναφορών σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για την μη πληρωμή δεδουλευμένων των ναυτικών που εργάζονται σε ακτοπλοϊκές εταιρείες, δηλώνουμε τα ακόλουθα:
Η Attica Group, μητρική εταιρεία της Blue Star Ferries και της Superfast Ferries, δεν έχει ουδέποτε καθυστερήσει και δεν οφείλει δεδουλευμένα τόσο στους ναυτικούς που εργάζονται στα πλοία της όσο και στο προσωπικό ξηράς.
Ο πολίτης - οπαδός - ψηφοφόρος - υπήκοος - μαζάνθρωπος.
«Δεν είμαι υπήκοος, είμαι ΠΟΛΙΤΗΣ»
Μόμσεν
Του Γ. Σταραντζή, δικηγόρου.
Ο φίλος μου Παπαγαρυφάλλου, διακεκριμένος Ακαδημαϊκός Δάσκαλος και πολυγραφότατος πολιτικός επιστήμων, βροντοφωνάζει επί είκοσι χρόνια, διακηρύττει και υπογράφει τα κείμενά του, όχι μόνο με το επίθετό του, αλλά και με το συνοδευτικό ΠΟΛΙΤΗΣ. Όπως ο Μόμσεν βροντοφώναξε σε εξουσιαστές: «Δεν είμαι υπήκοος, είμαι ΠΟΛΙΤΗΣ», έτσι και ο επαναστατημένος διανοούμενος Παπαγαρυφάλλου τοποθετείται σήμερα στην πόλη των ιδεών και στο δημόσιο βίο της χώρας με αυτό τον τιμημένο τίτλο.
Μόμσεν
Του Γ. Σταραντζή, δικηγόρου.
Ο φίλος μου Παπαγαρυφάλλου, διακεκριμένος Ακαδημαϊκός Δάσκαλος και πολυγραφότατος πολιτικός επιστήμων, βροντοφωνάζει επί είκοσι χρόνια, διακηρύττει και υπογράφει τα κείμενά του, όχι μόνο με το επίθετό του, αλλά και με το συνοδευτικό ΠΟΛΙΤΗΣ. Όπως ο Μόμσεν βροντοφώναξε σε εξουσιαστές: «Δεν είμαι υπήκοος, είμαι ΠΟΛΙΤΗΣ», έτσι και ο επαναστατημένος διανοούμενος Παπαγαρυφάλλου τοποθετείται σήμερα στην πόλη των ιδεών και στο δημόσιο βίο της χώρας με αυτό τον τιμημένο τίτλο.
Ναυάγια που... ναυάγησαν.
Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μου ήταν ανέκαθεν δύσκολο να εξηγήσω τι είναι αυτό που μ' αρέσει, τι είναι αυτό που με τραβά στα εγκαταλελειμμένα σπίτια και στα ναυαγισμένα πλοία. Κατέληξα τελικώς στο συμπέρασμα ότι πρέπει να είναι οι άνθρωποι που έζησαν, χάρηκαν και πόνεσαν στην αγκαλιά τους, μέχρις ότου ο χρόνος, ο ξενιτεμός, η αδιαφορία και κάποιο ανθρώπινο λάθος τα γκρέμισαν ή τα βούλιαξαν. Όλα αυτά τα χρόνια που ταξίδευσα με φουσκωτά σκάφη στις ελληνικές θάλασσες, ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με τα κουφάρια πολλών ναυαγισμένων πλοίων, άλλοτε προσαραγμένων πάνω σε ξέρες, πάνω σε αμμουδιές, ακόμη και στις αποχές απόκρημνων βράχων. Πλοία που έμειναν για πάντα στο σημείο του θανάτου τους. Θλιβερά, σκουριασμένα και διάτρητα απομεινάρια που υπενθυμίζουν στους θαλασσοταξιδευτές ότι τα καράβια δεν πεθαίνουν μόνο στους χώρους ανακύκλωσης...
Υπάρχουν πάντα ευκαιρίες να ξαναγίνουμε άνθρωποι.
Πηγή : http://heraklion1.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2063.html
Eχεις δύο επιλογές. Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα. Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το. Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;
Σε ένα δείπνο για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση. "Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;". Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία. Ο πατέρας συνέχισε.
Να τρως παιδί μου...
Άλλη μια αυτοτελής απολαυστική ιστορία από το βιβλίο του Ανδρέα Φουράκη "Θαλασσινές Ιστορίες".
Σαν τον τσίρο ήταν από όταν γεννήθηκε ο Αντώνης και κρέας δεν έπιανε πάνω του με τίποτα. Η μάνα του τον τάϊζε κουρασάνι με τις χούφτες μην έχει ταινία κι' ο καημός της ήταν να τονε παχύνει. Όλη μέρα τον κυνηγούσε από πίσω με ένα πιάτο φαγητό κι' αυτός όλο της ξέφευγε γιατί ντρεπόταν εμάς να τον ταίζει η μάνα του ακόμα και την ώρα που παίζαμε. "Να τρως παιδί μου", του έλεγε, "να παχύνεις", κι' εμείς τον πειράζαμε και του είχαμε κολλήσει τη φράση αυτή σαν παρατσούκλι. Όταν παίζαμε ποδόσφαιρο τον βάζαμε τερματοφύλακα γιατί ήταν ψηλός και αντεροπόδης μα συχνά αναγκαζόμαστε να κάνουμε ημίχρονο να τον μπουκώσει η κυρα Ευανθία γιατί αλλιώς κινδυνεύαμε να φάμε και καμιά φάβα κοροϊδίστικη, να χάσουμε και το πρωτάθλημα από την άλλη γειτονιά.
Δεν θα το αλλάξω. Θα το ανασκευάσω!
Καλησπέρα καπετάνιο!
Ελέω οικονομικής κρίσης αποφάσισα να μην προχωρήσω στην πολυπόθητη αγορά νέου (μεγαλύτερου) φουσκωτού σκάφους, αλλά στην πλήρη ανακατασκευή του θρυλικού "Ράνια" mostro 460! Θα προχωρήσω λοιπόν στην αλλαγή της κουβέρτας, που έχει σαπίσει, και την κατασκευή ταμπουκιού στα στεγανά του και στην πλώρη του. Ο πρυμνιός καναπές θα αλλαχτεί με άλλον, που ξαπλώνει, και το τεπόζιτο θα κρυφτεί μέσα στην γάστρα. Η γάστρα θα στρωθεί με υαλόνημα, θα πλαστικοποιηθεί και θα βαφτεί μέσα-έξω. Ας ελπίσουμε να μην μου κοστίσει ο κούκος αηδόνι! Έχεις κανένα καλό πολυεστερά;