Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

21.03.2014 –Ιωάννινα – Αλέξης Τσίπρας.

«... Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας: Από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαντάζονται τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι.
Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες. Αλλά και για μια πράξη που δείχνει όχι μόνο πόσο περιφρονούν τον ελληνικό λαό, αλλά και πόσο υποτιμούν την αξιοπρέπεια και την οργή του.

[Τσίπρας: «Νέο κώμα εσείς κεντροαριστεροί; Αριστερό μέρισμα μετά το ξέσκισμα εγώ!»].

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Έσκασε μύτη πάλι ο ΓΑΠ επ’ ευκαιρία της εκλογής Αρχηγού στο αγνώστου ταυτότητος κυοφορούμενο υποκατάστατο του ΠΑΣΟΚ και μας ενημέρωσε ότι ο Καραμανλής φταίει για τα Μνημόνια που έριξε τη χώρα στα βράχια και λιποτάκτησε χωρίς να λέει κουβέντα.

Επειδή έχω βαρεθεί να γράφω τα ίδια και τα ίδια, θα δώσω τον λόγο στον κ. Παύλο Παπαδόπουλο, ο οποίος έγραψε ένα εξαιρετικό άρθρο στο ΒΗΜΑ την 16.10.2011. Αν το συνδυάσουμε και με την ομολογία τής λουλούς* του  γιδογκρούπ, ότι μπήκαμε στα Μνημόνια για να σωθούν οι τράπεζες, τότε δεν θα έχουμε καμμία αμφιβολία για το ποιός προδότης μας έχωσε στα Μνημόνια, αφού είχε  μοιράσει μερικά δισ., ως μη όφειλε, από το «λεφτά υπάρχουν» που έγινε «πού πήγαν τα λεφτά;».       

Ας δώσω, όμως, τον λόγο στον κ. Παπαδόπουλο, για να θυμηθούμε τί είναι αυτό που θα φορέσει τη λεοντή τής  Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για να ξαναδιεκδικήσει την εξουσία, αλλά και το χάλι γενικότερα του πωλητικού μας προσωπικού.

«Ηµασταν σαν τις πόρνες µετά την πρώτη τους φορά».

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

[ακόμη κι’ αν είναι προβοκάτσια, είναι πετυχημένη. Se non e vero e ben trovato. Εξ όσων δε γνωρίζω, κανέναν Κώστα από τις εκατοντάδες των χιλιάδων που υπάρχουν και κανένα εντολέα του δεν πείραξε οποιαδήποτε τρομοκρατική, επαναστατική, αναρχική, αντιεξουσιαστική, ήγουν πρακτορική, οργάνωση].

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούσε όλη η χώρα την 48ωρη έξοδο του Λουκά της 17Ν από τις φυλακές. Ο άνθρωπος που μισεί τη Δημοκρατία έτυχε της μεγαλοψυχίας τής Δημοκρατίας, η οποία δεν είναι εκδικητική, όπως μας ενημέρωσε ο υπουργός Διαστήματος κ. Παππάς.  Ο υιός τού Λουκά ήθελε να δει τον μπαμπά του χωρίς κάγκελα και το όνειρό του έγινε πραγματικότητα. Και ο Κώστας και η Αλεξία ήθελαν να βλέπουν τον μπαμπά τους, έστω και με κάγκελα, αλλά δεν... Διότι οι δολοφόνοι είναι εκδικητικοί σε αντίθεση με τη Δημοκρατία που τους φέρεται, όπως ορίζουν οι νόμοι Παρασκευόπουλου, Κολοκυθόπουλου, Τρεχαγυρευόπουλου κ.λπ. Τα  ΜΜΕ ακολούθησαν κατά πόδα τον Λουκά και μας ενημέρωσαν καταλεπτώς και για το πού και τί έφαγε. Όπως κάνουν πάντοτε με κάθε μεγάλο άνδρα π.χ. Πούτιν, Μακρόν, Σαρκοζί.

Απ΄ τον καιρό που σατανικές συμπτώσεις και ανομολόγητα παιχνίδια της μοίρας κατάφερναν να ξελασπώσουν την οργάνωση ΠαΣοΚ κάθε φορά που αυτή βρίσκονταν σε δεινή επικοινωνιακή θέση, μέχρι σήμερα την εποχή των μεταφρασμένων νομοσχεδίων που γίνονται "νόμοι" του κράτους σε μία ημέρα, και την εποχή των λιστών Λαγκάρντ, υπεράκτιων διαζυγίων, Panama papers, και όλων των άλλων κ@λοpapers και λιστών που κυκλοφορούν κατά καιρούς, υπήρξε μία σταθερά που προσέφερε τις αγαστές της υπηρεσίες (εκούσια ή ακούσια ίσως δεν το μάθουμε ποτέ) στο βρωμερό, ελεεινό και τρισάθλιο ελληνικό πολιτικό σύστημα, απασχολώντας την κοινή γνώμη με τις πράξεις της, και πετώντας την μπάλα της σημαντικής για τους πολίτες καθημερινής εξουσιαστικής βίας στην εξέδρα: Η 17Ν.