Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εξ αφορμής διακηρύξεων της κ. Αχτσιόγλου, σχετικών με τις εργασιακές ρυθμίσεις που εμπεριέχονται στο νέο νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο της, έριξα μια ματιά στο κείμενο του εν λόγω νομοσχεδίου. Φέρει τον τίτλο «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες και άλλες διατάξεις». Ο σωστός τίτλος, όμως, θα ήταν «τροποποίηση διατάξεων διάφορων συνταξιοδοτικών νόμων και άλλες διατάξεις».
Για την ακρίβεια, εκείνο που με παρακίνησε να διαβάσω το νομοσχέδιο ήταν η δήλωση της κ. υπουργού ότι με τις υπό ψήφιση διατάξεις θα μπορεί ο εργαζόμενος, του οποίου καθυστερεί ο εργοδότης τις αποδοχές, να κατάσχει την περιουσία τού εργοδότη. Δηλαδή, μέχρι τώρα δεν μπορούσε; Ασφαλώς και μπορούσε. Αν ο εργαζόμενος έχει δικαστική απόφαση εις χείρας του, θα την εκτελέσει εις βάρος της περιουσίας του εργοδότη και όχι του γείτονα. Ανέκαθεν! Αν, φυσικά, ο εργοδότης έχει εμφανή περιουσιακά στοιχεία. Αλλά πετάμε μια παπάρα και παρακολουθούμε τους χαχόλους να πανηγυρίζουν και να μας υμνούν.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ως μη γνωστόν ο τεράστιος πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος, που δημιούργησε την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων, είχε στείλει ελληνικό εκστρατευτικό σώμα σε Κριμαία και Ουκρανία για να καθυποτάξει τους μπολσεβίκους που πλακώνονταν με τους Λευκούς [«μοναρχοφασίστες» θα τους αποκαλούσαν με ελληνοεμφυλιακούς όρους;].
Δεν το σκέφτηκε, βέβαια, μόνος του. Του το επέβαλε η Entente. Όπως και τη μικρασιατική εκστρατεία επέβαλε η εν λόγω συμμαχία, με τα γνωστά αποτελέσματα για τον Ελληνισμό.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εξ αφορμής ερεθίσματος από τον φίλο Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Το σωτήριον έτος 1989 η συγκυβέρνηση Τζαννετάκη τροποποίησε το ν.δ. 1059/1971 «περί απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων» στον απόηχο του σκανδάλου Κοσκωτά, ώστε να πάψει το απόρρητο αυτό να αποτελεί εμπόδιο για τις ανακριτικές Αρχές. Διαβάζω στη σελίδα 1821 των επίσημων πρακτικών της Βουλής πώς ψηφίσθηκε το άρθρο 27 του ν. 1868/1989:
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Παρέμβαση του Θείου Βρέφους στα πολιτικά δρώμενα αποκάλεσαν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης τις δηλώσεις Λαλιώτη ενόψει της απορρόφησης [=μετάλλαξης] του ΠΑΣΟΚ από τη Δημοκρατική ΣυμπαΤΑραξη. Το παιδί μίλησε από το αναχωρητήριό του στα Δολιανά. Βουλευτής τις του κώματός του είπε ότι οι αμερικανοί τον έψαξαν και δεν του βρήκαν το παραμικρό. Εννοούσε προφανώς ότι τον έψαξαν για μίζες και δεν βρήκαν, αν και είχε διατελέσει Υπουργός Δημοσίων Έργων, τότε που γινόταν το σώσε στη χώρα με τα ολυμπιακά και συναφή έργα. Σωστόν. Αν οι αμερικανοί θέλουν να σε εξοντώσουν, σου βρίσκουν ένα ψεγάδι και σε στέλνουν σπίτι ή στη φυλακή. Ίσως, όμως, και να σε αφήνουν να κυβερνάς, μέχρι να πάψεις να τους είσαι χρήσιμος, οπότε επισείουν το ψεγάδι και αναχωρείς ήσυχα. Διαλέγουμε και παίρνουμε.