Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Για δες πώς γράφεται η πωλητική ιστορία.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αμέσως μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο του «ετερόκλητου όχλου» [Αλαίκσοις έφα] στη Θεσσαλονίκη, άρχισαν δειλά δειλά τα πρωτοκλανάτα στελέχια του ΣΥΡΙΖΑ να προβάλλουν τον εξ Ανατολών κίνδυνο ως πολύ μεγαλύτερο κακό από την παράδοση του ονόματος «Μακεδονία». Κι’ αμέσως αρχίζουν οι Τούρκοι τις μαγκιές, οι οποίες εντείνονται μετά το ακόμη πιο συγκλονιστικό συλλαλητήριο του «ετερόκλητου όχλου» [Αλαίκσοις έφα] της Αθήνας και ενώ ο Χάνος Κλασμένος έχει ρίξει από ελικόπτερο στη θάλασσα των Ιμίων στεφάνι στη μνήμη των 3 πεσόντων αξιωματικών του ΠΝ χωρίς να φοράει στολή βατραχανθρώπου και χωρίς να τολμά, φευ, να πατήσει το πόδι του στα Ίμια, επικυρώνοντας έτσι για μία ακόμη φορά το γκρίζο χρώμα, με το οποίο έχει βάψει το νησί ο «έντιμος» Σημίτης του Χρηματιστηρίου του 1999 και της Μαδρίτης, τότε που ανεγνώρισε μαζί με τον Bungalows ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Κόστισε όντως στην Ελλάδα ο Βαρουφάκης;
Γράφει ο Charis Athanasiou.
Καιρό τώρα ακούμε από πολιτικά πρόσωπα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι "Με τη διαπραγμάτευσή του το 2015 ο Βαρουφάκης κόστισε 100 δις στην Ελλάδα".
Η αρχική δήλωση ανήκει στον Γερμανό οικονομολόγο Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος είναι και επικεφαλής εκτελεστικός διευθυντής του EFSF και Διευθύνων Σύμβουλος του ESM. Συγκεκριμένα είχε πει “Δεν υπάρχει επιστημονικός τρόπος να το υπολογίσει κανείς. Γνωρίζω ότι η ΤτΕ έχει υπολογίσει ένα ποσό ύψους 80 δις ευρώ αν δεν κάνω λάθος. Θα μπορούσε κανείς να σταθεί και στις προβλέψεις για την ανάπτυξη, που πριν αλλάξει η κυβέρνηση, η εκτίμηση του ΔΝΤ το Δεκέμβριο του 2014, μιλούσε για ανάπτυξη στην Ελλάδα 2,5% το 2015 και 3,5% το 2016. Άρα αυτό αθροιστικά μας κάνει ανάπτυξη 6%. Αντιθέτως, αυτά τα δύο χρόνια είχαμε μικρή ύφεση, αυτό θα μπορούσε επίσης να μετρηθεί για να υπολογίσεις το κόστος. Έξι μονάδες του ΑΕΠ, άρα αυτό κάνει περισσότερο από 100 δις ευρώ. Όπως είπα δεν υπάρχει επιστημονικός τρόπος, αλλά το κόστος ήταν πολύ μεγάλο”.
Ετερόκλητοι όχλοι.
Κι εδώ στην φωτογραφία βλέπουμε έναν απ' τους ετερόκλητους όχλους προδοτών που συνειδητά καταστρέφουν την χώρα κι εμάς τα τελευταία εννέα χρόνια.
Ο αρχηγός του και καμάρι της Αριστεράς είναι αυτός που αποκάλεσε "ετερόκλητους όχλους" τα μεγάλα συλλαλητήρια των τελευταίων ημερών. Είναι πολύ "αριστερό" να αποκαλείς "όχλο" τούς έστω και 150.000 - κατά την αστυνομία - πολίτες που πήραν μέρος σε ένα συλλαλητήριο. Να φανταστούμε πόσο "αριστερό" θα ήταν αν ο "όχλος" αυτός ήταν 200, 300 ή 400 χιλιάδες.
Βέβαια έχει κατά κάποιον τρόπο δίκιο, εφ' όσον ο "όχλος" των πολιτών είναι πράγματι ετερόκλητος αφού δεν συνδέει αυτούς που συμμετέχουν κάποιο συμφέρον. Κι έχουμε εμείς άδικο, διότι ο δικός του όχλος των προδοτών κάθε άλλο παρά ετερόκλητος είναι, αφού όλα τα άτομα μεταξύ τους έχουν το κοινό γνώρισμα της αφοσίωσης στην καρέκλα τους και την προσπάθεια για διατήρηση της εξουσίας τους με κάθε θυσία, όχι δική τους αλλά του "όχλου" των πολιτών που κυβερνούν.
«Tο Παλλαïκό Συλλαλητήριο και οι Συνέπειές του».
Του Βασίλειου Μαρκεζίνη, Ακαδημαïκού.
Πρώτον, οι ξένοι φίλοι συνεχίζουν να συνωμοτούν για να παραδώσουν τη Μακεδονία μας στο κρατίδιο που διεκδικεί το όνομα και την ιστορία μας. Σύντομα ανάλογοι κίνδυνοι πιθανότατα θα παρουσιασθούν στην Κύπρο μας. Το ότι ο ξένος παράγοντας ξανά-ανακατεύεται στα εσωτερικά μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Σημασία όμως έχει ότι τα ανωτέρω, τα τόνισε και ο Μίκης και ήταν στο μυαλό όλου του πλήθους.
Δεύτερον, προσωπικά, πάω ένα βήμα παρακάτω και βλέπω στο Συλλαλητήριο του Συντάγματος μια νέα – πιθανή – αρχή προδιάθεσης του λαού να αντιδρά σε εχθρικές προς τα συμφέροντα μας κινήσεις αν η κυβερνητική πλειοψηφία οδηγεί την Βουλή σε υποταγή που αφήνει τους Έλληνες απροστάτευτους στις ξένες βουλήσεις. Αν αυτό συμβεί κύρια αιτία θα είναι η συνεχής μέχρι τώρα ανάμιξη των ξένων στην εσωτερική και εξωτερική μας πολιτική.
Χάθηκε ἡ εὐκαιρία μας στό καπελωμένο συλλαλητήριο;
Γράφει η Φιλονόη.
Συζητώντας μὲ ἀπογοητευμένους φίλους, γιὰ τὸ εἶδος τοῦ (ἐκ πρώτης ὄψεως) ἀρίστως καπελωμένου κι ἐλεγχομένου συλλαλητηρίου, προσπαθῶ νὰ τοὺς ἀνοίξω τὸ ὁπτικό τους πεδίον, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦν πὼς ὄχι μόνον δὲν χάθηκε κάτι, ἀλλὰ πὼς ὅλα τώρα ξεκινοῦν. Καὶ δὲν ξεκινοῦν διότι ἐκεῖ ἦσαν μόνον, στὴν πλειοψηφίαν τους (κατὰ τὰ φαινόμενα) συμπολῖτες μας ποὺ ἐμπρὸς σὲ ἕναν νέο «ἐθνοσωτῆρα» (ἢ ἀκόμη καὶ …Μακεδονάρχη), θὰ σπεύσουν νὰ χειροκροτήσουν ἀγελαδηδόν, ἀλλὰ διότι κάτι ἄλλο, πολὺ μεγαλύτερο, ἔβγαλε ὅλον αὐτὸν τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν ἡσυχία του.
Ψάχνουμε γιά …Μακεδονάρχη;
Καί, καθὼς ὅλοι μας γνωρίζουμε, αὐτὸς ὅλος ὁ κόσμος δὲν ἐξῆλθε τῆς ἡσυχίας του γιὰ ὅλα τὰ μνημόνια ποὺ ψευδῶς μᾶς ἐφόρεσαν… Οὔτε ἐξῆλθε τῆς ἡσυχίας του γιὰ τὰ εὔμορφα μάτια καὶ τὰ γλυκὰ λόγια τοῦ κάθε ὁμιλητοῦ ἢ τοῦ κάθε ἐντεταλμένου διοργανωτοῦ. Οὔτε ἔφθασε ἔως ἐκεῖ, σιωπηλὰ ἀλλὰ ὑπερήφανα, γιὰ νὰ χειροκροτήσῃ κάποιον παρλαπίπα ἢ γιὰ νὰ συμμετάσχῃ στὰ στατιστικὰ τῆς …ἀστυνομίας. Ὁ κόσμος ἔφθασε ἔως ἐκεῖ γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο: γνωρίζει πολὺ καλὰ μέσα του τοὺς κινδύνους ποὺ ἐνέχονται στὶς διαπραγματεύσεις γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας!!!