Rib and Sea
Τελικά έχει ή δεν έχει σημασία το όνομα;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Φωτο : 24.04.2017 – διαδηλωτές μπουκάρουν στη Σκοπιανή Βουλή και ξυλοκοπούν τον μετέπειτα πρωθυπουργό.
Η σημασία ή σπουδαιότητα [όχι «σημαντικότητα που λένε οι … μορφωμένοι] του ονόματος των Σκοπίων προκαλεί συζητήσεις και αντιδράσεις, αλλά όχι διχασμό που λένε διάφοροι λόγιοι ή κονδυλοφόροι ή επιφυλλιδογράφοι ή εγκάθετοι ή παπαγαλάκια ή …. Αν πρόκειται περί διχασμού, δεν υπάρχει πρόβλημα. Είμαστε λαός διχασμένος ανέκαθεν: βενιζελικοί-αντιβενιζελικοί, βασιλικοί-αντιβασιλικοί, δεξιοί-αριστεροί, κομμουνιστές–φασίστες, χουντικοί–αντιχουντικοί, μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί, δημόσιοι-ιδιωτικοί υπάλληλοι κ.ο.κ., οπότε γιατί να μη χωριστούμε σ’ αυτούς που δεν θέλουν τη λέξη «Μακεδονία» στην ονομασία των κρατιδίου των Σκοπίων και σ’ αυτούς που θεωρούν το ζήτημα του ονόματος αδιάφορο ή αναγνωρίζουν το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να ονομάζονται, όπως θέλουν;
Πώς κατασκευάσθηκε το τεχνητό «Μακεδονικό» έθνος.
Του Κωνσταντίνου Χολέβα *
Ιούλιος 1903. Οι οπαδοί της Μεγάλης Βουλγαρίας και του ρωσόφιλου Πανσλαβισμού έχουν δημιουργήσει την σχισματική Εξαρχία, δηλαδή μία εκκλησιαστική οντότητα την οποία δεν αναγνωρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και τον πολιτικό της βραχίονα, το ΒΜΡΟ. Στα ελληνικά μεταφράζεται ΕΜΕΟ και σημαίνει Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση.
Επεδίωκαν να πείσουν δια της βίας- και με τις ένοπλες ομάδες των κομιτατζήδων- τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας ώστε να δηλώσουν Βούλγαροι και Εξαρχικοί. Προκαλούν επεισόδια κατά των Οθωμανών, οι οποίοι ακόμη κατέχουν τη Μακεδονία. Στις 20 Ιουλίου, την ημέρα του Προφήτη Ηλία (Ίλι-ντεν στα βουλγαρικά), ξηλώνουν μερικές σιδηροδρομικές γραμμές και λίγους τηλεγραφικούς στύλους. Οι Οθωμανοί στρατιώτες για αντίποινα καίνε τρεις κωμοπόλεις με Βλαχόφωνο ελληνικό πληθυσμό: Το Κρούσοβο, το Νυμφαίο και την Κλεισούρα.
Συλλαλητήρια.
Στην συγκυρία των ημερών όπου η μεν κατοχική κυβέρνηση διαρρηγνύει τα ιμάτιά της περί "καθαρής εξόδου" απ΄ τα μνημόνια, (πράγμα που είναι εκ των πραγμάτων καθαρή μπούρδα, εφ 'όσον οι "εφαρμοστικοί" αντισυνταγματικοί νόμοι της νέας Κατοχής θα εξακολουθήσουν να ισχύουν -έτσι σκοπεύουν- μέχρι το 2060) οι δε διεθνείς απατεώνες-δανειστές απαιτούν υπογραφή και νομοθέτηση και νέων "προαπαιτούμενων", ώστε άνετα να μπορεί κανείς να μιλάει για 4ο (ή 5ο;) μνημόνιο, και μάλιστα μνημόνιο χωρίς το κερασάκι της "χρηματοδότησης" ή της ελάφρυνσης του χρέους, το τελευταίο που θα ήθελε το σύστημα θα ήταν η επανενεργοποίηση του λαού, η αφύπνιση της λαϊκής αντίδρασης. Γιά όποιον λόγο. Για ο,τιδήποτε. Εξ ου και η εκ των προτέρων προσπάθεια διαβολής, γραφικοποίησης, διακωμώδησης των συλλαλητηρίων με αφορμή το όνομα του κράτους των Σκοπίων.
Ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, όπως ανεξάρτητη εσωτερική Δικαιοσύνη.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Έπεσε το μάτι μου σε μία απόφαση του Αρείου Πάγου [453/2016], με την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι, αν μαγνητοφωνείς τον αντίδικό σου εν αγνοία του, για να αποδείξεις στο δικαστήριο ότι δεν είσαι αυτό που σε κατηγορεί ο αντίδικος ότι είσαι, τότε το αποδεικτικό αυτό στοιχείο δεν λαμβάνεται υπόψη καθ’ ότι παράνομο, επειδή «το έννομο αγαθό της ελεύθερης επικοινωνίας είναι υπέρτερο από εκείνα της περιουσίας, της τιμής και της ελευθερίας». Δηλαδή: μαγνητοφωνώ τον τύπο που με έχει καταγγείλει ως τοκογλύφο, ώστε να αποδείξω στο δικαστήριο ότι δεν είμαι τοκογλύφος, αλλά το δικαστήριο σφυρίζει αδιάφορα. Και τούτο, διότι η τιμή μου, την οποία προσβάλλει βαναύσως και ψευδώς ο τύπος κατηγορώντας με για κακουργηματική τοκογλυφία, υποχωρεί προ του δικαιώματος του τύπου να επικοινωνεί μαζί μου ή με άλλους ελεύθερα και, έτσι, να μπορεί να λέει άφοβα την αλήθεια, την οποία κρύβει από το δικαστήριο, ώστε να με καταδικάσει. Και να ήταν μόνον αυτό; Απεφάνθη το ανώτατο δικαστήριο, ότι ακόμη και η ελευθερία μου υποχωρεί προ του δικαιώματος παντός κακοήθους να επικοινωνεί ελεύθερα και να επιδιώκει να με κλείσει στη φυλακή, ενώ γνωρίζει ότι δεν έχω διαπράξει αδίκημα, εξ ου και δεν πρέπει να στερηθώ της ελευθερίας μου εγκλειόμενος στις φυλακές.
Η δυστυχία του να μην έχεις εθνική ταυτότητα.
Του Ανδρέα Μήλιου *
Στη διεθνή επιχειρηματική σκηνή η εταιρική ταυτότητα εξετάζεται ως η κεντρική στρατηγική της επιχείρησης, η οποία δρα στη λειτουργία της ως καθοδηγητικό και κατευθυντήριο πρότυπο και έχει ως αποστολή την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των σκοπών και των στόχων της. Η εταιρική ταυτότητα, με τη βοήθεια επικοινωνιακών μέσων, μεθόδων και τεχνικών, καθορίζει και ρυθμίζει τις δραστηριότητες και τη συμπεριφορά της επιχείρησης και αποβλέπει στην επίτευξη της μέγιστης δυνατής συνεργατικής αλληλεπίδρασης των εμπλεκόμενων φορέων και δυναμικών της.
Η σημαντικότητα της Εταιρικής Ταυτότητας προκύπτει από τη συνθετική δομή της, η οποία συμπυκνώνει στον πυρήνα της την εταιρική φιλοσοφία, την εταιρική συμπεριφορά, την οπτική παραστατική εικόνα και την εταιρική επικοινωνία. ‘Ολα αυτά αντανακλούν στα μάτια της κοινής γνώμης και των δυνητικών αγοραστών την εικόνα της επιχείρησης, η οποία στις ημέρες μας εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστικό στρατηγικό εργαλείο υπηρέτησης των στόχων κάθε επιχείρησης. Η εικόνα των επιχειρήσεων είναι στην εποχή της τεχνολογικής επικοινωνίας που ζούμε ο κυριότερος άϋλος οικονομικός πόρος τους και το κύριο εργαλείο που σηματοδοτεί την αναγνωρισιμότητα, τη διαφοροποίηση και το προφίλ τους.