Rib and Sea

Κυβερνητική τροπολογία δίνει την δυνατότητα στην παράνομη -πλην όμως λειτουργούσα- «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» να καταθέσει προσφυγή για αναγνώρισή της,

Χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο γεγονός που να μας προϊδεάσει, η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, που αποτελεί την κερκόπορτα για αναγνώριση εθνικής τουρκικής μειονότητας στην Θράκη, με γνωστή φυσικά τη συνέχεια.

Φαίνεται, πως η ιδεοληψία κομματικών στελεχών που κατευθύνουν την κυβέρνηση, δεν περιορίζεται μόνον στην εσωτερική μεταβολή του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά επεκτείνεται και σε εθνικά θέματα. Εκτός, δηλαδή, από τον φόβο που έχουμε ως προς το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων (όπου υπουργοί, Γαβρόγλου, Αχτσιόγλου, κ.π.ά., έχουν ταχθεί υπέρ της ονομασίας "Μακεδονία", χωρίς κάποιο παραθετικό), κάτι περίεργο συμβαίνει παρασκηνιακά και στην Θράκη.

"Δεν υπάρχει μαύρη θάλασσα, υπάρχει η μαύρη προπαγάνδα σας", επιτέθηκε στους δημοσιογράφους ο αρμόδιος υπουργός για την πετρελαιοκηλίδα που καταστρέφει το περιβάλλον.

Μαύρη είναι η ψυχή σου μαυρόψυχε και σκοταδόψυχε πασόκε, που όταν είδες το καράβι του ΠαΣοΚ να βουλιάζει έτρεξες σαν τα ποντίκια, σαν ποντίκι κι εσύ, να σωθείς, τάχα μου πως δεν συμφωνούσες με το πασοκο-νεοδημοκρατικό μνημόνιο, για να πας στο μαντρί του καινούργιου κρυφοπασόκ, όπου βρήκαν καταφύγιο και άλλα ποντίκια σαν και σένα, να ψηφίσεις εκεί με χέρια και με πόδια το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, και να αμειφθείς με μιά καρέκλα υπουργού, τρόπαιο και επιβράβευση της πολιτικής σου αλητείας.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Σύστημα είναι σύνολο οντοτήτων ή αντικειμένων, τα οποία  αλληλεπιδρούν ή συσχετίζονται με τουλάχιστον ένα ακόμη στοιχείο του συνόλου. Υποσύστημα είναι ένα σύνολο στοιχείων, το οποίο αποτελεί σύστημα από μόνο του, αλλά και μέρος του όλου συστήματος. Ένα σύστημα δεν είναι απαραίτητο να είναι λειτουργικό ή εξυπηρετικό, αρκεί ότι υπάρχει.

Την 07.09.2017 πολίτης τις μεταβαίνει στο ΚΕΠ που λειτουργεί ακριβώς μπροστά από το ΥπΕθΑ. Τον υποδέχεται ένα σημείωμα δακτυλογραφημένο έχον ούτω: «ΤΟ ΚΕΠ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ 04.09-15.09.2017 ΛΟΓΩ ΑΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ». Προφανώς δεν υπήρχε τρόπος αντικατάστασης της αδειούχου υπαλλήλου. Ούτε είχε προβλεφθεί κάτι τέτοιο. Γιατί να προβλεφθεί; Επειδή 1 ή 21 ή 50 ή 100 πολίτες θα προσέφευγαν στις υπηρεσίες του εν λόγω ΚΕΠ χάνοντας τον χρόνο τους; Ποίος ο λόγος να σκεφθεί κανείς  κάτι τέτοιο;  Άλλωστε, και τα ΚΕΠ εν τέλει υπάρχουν για την εξυπηρέτηση όχι του πολίτη, αλλά του υπαλλήλου που εξυπηρετείται εκεί.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Αφ’ ότου έγραψα το αρθρίδιο το σχετικό με τα 106 παλληκάρια  και τις κοπελλάρες αντιγραφής, κάτι δεν μ’ αφήνει ήσυχο τις νύχτες. Μέχρι που ήλθε στον ύπνο μου μια φιγούρα, κάτι σαν την Ελευθερία που με βία μετράει τη γη κρατώντας το σπαθί με την κόψη την τρομερή και μου μιλούσε. Σκέτη λογοδιάρροια:      

«Μετά το πτυχίο στο Παρίσι, γράφτηκα για μεταπτυχιακά στο τμήμα της Γενικής και Συγκριτικής Φιλολογίας στη Σορβόννη. Στην υπέροχη αίθουσα, στο παλαιό κτήριο στην Place de la Sorbonne, όπου γινόταν το μάθημα, πήγα με χαρά και έφυγα, αφού ολοκλήρωσα τον συγκεκριμένο κύκλο σπουδών, σοκαρισμένη. Ένα σοκ που με τα χρόνια μετατράπηκε σε χρόνια αηδία. Εμφανίστηκαν ξαφνικά 'Ελληνες (μεταπτυχιακοί) φοιτητές. Άξεστοι, επιθετικοί, κόλακες, ρουφιάνοι, άσχετοι, ψευτομορφωμένοι, επηρμένοι, ψεύτες ... 'Αλλοι είχαν σχέση με την Εκκλησία, κι’ άλλοι, οι περισσότεροι, με τον χώρο της Αριστεράς, τα poulains της. Βολεμένοι, με υποτροφίες, με στέγη κάπου εξασφαλισμένη, χωρίς γαλλικά, θα τα μάθαιναν αργότερα, με συστατικές επιστολές Σοφών και Πανεπιστημιακών της εποχής μου, συστατικές που τους είχαν εξασφαλίσει οι διαμεσολαβητές "φίλοι" τους, νέοι διδάσκοντες (εραστές, μνηστήρες κ.λπ.) ή οι συγγενείς τους...