Rib and Sea
Όλοι για τον Τσίπρα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ψάχνουμε να βρούμε πώς συνέβη και εξελέγη ο Μακρόν Πρόεδρος της Γαλλίας. Πώς εν συνεχεία έστησε κόμμα εν ριπή οφθαλμού και σάρωσε τις έδρες στο Κοινοβούλιο.
Ενώ παριστάμεθα καθημερινώς μάρτυρες μίας γελοίας και αέναης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που συνεχώς καταλήγει σε νέα και πιο βαρειά μέτρα/ήττα. Αλλά δανειστές και δανειζόμενη κυβέρνηση μας βομβαρδίζουν με καλά λόγια, ότι κάναμε πολλά, έγιναν σοβαρές μεταρρυθμίσεις, πολλές οι θυσίες μας, μας αξίζει να βγούμε στις αγορές το 2018, ίσως και το 2017, με το σπαθί μας [Τσίπρας], αλλά ως πολίτες δεν βλέπουμε τα λόγια να ταιριάζουν με τα έργα.
Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.
Απο τον Robert Fulghum.
Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δεν βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.
Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
• Να μοιράζεσαι τα πάντα.
• Να παίζεις τίμια.
• Να μη χτυπάς τους άλλους.
• Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
• Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
Με € 258 εκ. 15.000 παιδάκια σε παιδικούς σταθμούς, με € 2,5 δισ. πόσα;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Το ΣτE εν Ολομελεία απεφάνθη ότι δεν είναι συνταγματικώς ανεκτόν να παρατείνεται αενάως η προθεσμία παραγραφής τού δικαιώματος του Δημοσίου να ελέγχει τους φορολογουμένους και να επιβάλει φόρους. Σωστόν. Η λεπτομέρεια: εξ αφορμής υπόθεσης εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών που της είχε επιβληθεί το 2002 φόρος € 4 εκ. με προσαυξήσεις € 11 εκ.
Το συγκεκριμένο νομικό ζήτημα είχε απασχολήσει επανειλημμένως το ΣτΕ, το οποίο αποφαινόταν κατ’ εξακολούθηση μονότονα ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν την παράταση αυτή, αρκεί η παράταση να ψηφίζεται πριν εκπνεύσει η προθεσμία παραγραφής, αρχική ή κατά παράταση.
Ένας από τους αρχιτέκτονες της σημερινής χρεοκοπίας απεβίωσε, ζωή σε λόγου μας.
Του Δημήτρη Καζάκη.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης απεβίωσε λίγους μήνες πριν κλείσει τα 99. Μπορεί να μοιάζει απίστευτο, αλλά συνέβη. Είναι γεγονός. Απεβίωσε τα ξημερώματα της Δευτέρας. Σε ανακοίνωσή της, η οικογένειά του ανέφερε: «Σήμερα στη 01:00 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν».
Κι αμέσως άρχισαν οι ευλογίες στον «μέγα πολιτικό» Κ. Μητσοτάκη για να ξεχάσουμε ποιος αληθινά ήταν. «Κορυφαίο πολιτικό ηγέτη» που «άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην πολιτική ζωή του τόπου» χαρακτηρίζει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, σε δήλωσή του για τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου της ΝΔ.
«Και να αδερφέ μου που μάθαμε να συζητάμε ήσυχα κι’ απλά» [Ρίτσος].
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Παρασκευή απόγευμα, ώρα 16:00. Χτυπάει το τηλέφωνο στο γραφείο. Με ζητάει μία υπάλληλος της ΑΑΔΕ. Παραξενεύτηκα. Υπερωρίες; Μου είχε απαντήσει προ καιρού σε ένα γραπτό αίτημα δίνοντας λύση σε πρόβλημα που δημιουργούσε ο προϊστάμενος ΔΟΥ τινός. Ήθελε να με ενημερώσει περαιτέρω ότι το πρόβλημα που της ανέφερα θα λυνόταν και με νέα εγκύκλιο, ώστε η λύση να επεκταθεί και σε παρόμοιες περιπτώσεις. Την ευχαρίστησα και έμεινα κάγκελο στην καρέκλα. Δεν είναι δυνατόν, αναλογίσθηκα. Κι’ έτσι που καθόμουν, έκλεισα τα μάτια και ονειρεύτηκα.